HELLEVIONES

HELLEVIONES

seu HELUAEONES ptol. Hellusii Tac. demorib. Germ. c. 46 Helli Amm. Marcell. pop. Germ. quorum locus Heil in ora ad sinum Venedicum, apud Dantiscum urb. teste Willichio. Cluv. aliisque etiam Hilleviones, pop. Scandinaviae, ubi nunc Hallandia, prope fauces sinus Codani, longe a Dantisco in Occas. Ortel. Dalecarli sunt: Hilleviones enim Cimbricâ linguâ, quae Scandinavica est, Monticolam signisicat. Habitant enim hi ad Sevonem montem, Piphais non min. Plin. l. 4. c. 13. et l. 8. c. 15.